Odbiorcy szkolenia: psycholodzy, psychoterapeuci, terapeuci uzależnień, lekarze psychiatrzy

„Niezależnie od wszystkiego przysięgłam, że wydostanę się z tego piekła, a jak to już nastąpi, będę pomagać innym się z niego wydostać.” (M. Linehan).

Terapia dialektyczno-behawioralna (DBT), opracowana przez dr. Marshę Linehan, jest kompleksowym podejściem terapeutycznym, które integruje elementy behawioralne, dialektyczne i koncepcje mindfulness. Jest to skuteczna terapia, która pomaga osobom z zaburzeniami osobowości, (szczególnie borderline), zaburzeniami nastroju, zaburzeniami odżywiania oraz innymi zaburzeniami, jak np. ADHD czy CHAD w radzeniu sobie z trudnościami emocjonalnymi, budowaniu zdrowych relacji i osiąganiu lepszej jakości życia. Badania potwierdzają jej wysoką skuteczność w redukcji ryzyka samobójczego, samookaleczeń, agresji i nadużywania substancji. Wg badań, zaledwie 15-20% pacjentów w terapii DBT nie kontynuuje leczenia.

Szkolenie wprowadza w świat Terapii Dialektyczno-Behawioralnej (DBT), przedstawiając solidne podstawy teoretyczne i praktyczne umiejętności niezbędne do pracy z pacjentami z dysregulacją emocjonalną (m.in. skupienie na akceptacji, uprawomocnianiu zachowań, procesy dialektyczne etc.). DBT to terapia oparta na trzech paradygmatach: akceptacji, zmiany i dialektyki. Poznanie i stosowanie założeń DBT zmienia sposób pracy terapeutycznej i spostrzegania pacjentów, przeciwdziała wypaleniu zawodowemu terapeuty. Pozwala znaleźć równowagę między radykalną akceptacją a bezceremonialną komunikacją.

Program szkolenia:

1. Podstawy DBT: Historia i założenia Terapii Dialektyczno-Behawioralnej. Paradygmaty akceptacji, zmiany, dialektyki.
2. DBT a CBT – czyli o zmianie przekonań i behawioralnym nacisku na zmianę zachowania.
3. Strategie zarządzania kontyngencjami. Terapia behawioralna w trakcie sesji.
4. Model biopsychospołeczny lub transakcyjny rozwoju i podtrzymywania zaburzenia osobowości z pogranicza oraz innych zaburzeń dysregulacji emocji. Emocje pierwotne i wtórne.
5. Etapy leczenia i hierarchia priorytetów (zmniejszanie: zachowań samobójczych i zagrażających życiu, przeszkadzających w leczeniu, mających wpływ na jakość życia oraz zwiększanie umiejętności radzenia sobie).
6. Tryby leczenia (terapia indywidualna, grupowy trening umiejętności, zespół konsultacyjny, coaching telefoniczny).
7. Koszyk strategii dialektycznych (np. komunikacja bezceremonialna, strategiczne ujawnianie się, technika adwokata diabła, postawa naiwna, humor, empatyczna konfrontacja). Umiejętności i rola terapeuty.  
8. Unieważnianie versus uprawomocnianie.
9. Moduły treningu umiejętności (uważność, regulacja emocji, tolerancja dyskomfortu, skuteczność interpersonalna). Techniki mindfulness przydatne w codziennym życiu i pracy terapeutycznej.

Forma prowadzenia zajęć: Połączenie wykładu z warsztatem, analizą studiów przypadków, praktycznymi ćwiczeniami umiejętności.

termin: (3 dni szkoleniowe)
19-20 wrzesień 2024 (czwartek – piątek), 18 paździenik 2024 (piątek)

w godzinach 9.00 – 16:30 (30 godzin dydaktycznych)

Trauma niejedno ma imię. Wg dostępnych klasyfikacji chorób i zaburzeń traumą określamy sytuacje zagrożenia zdrowia lub życia. Ale badania pokazują ,że to nie tego rodzaju zdarzenia wywołują największe szkody psychologiczne i są źródłem cierpienia naszych pacjentów. Przyczyną jest trauma związana z zaniedbaniem emocjonalnym i deprywacją potrzeb, parentyfikacja w dzieciństwie oraz doświadczenia przemocy fizycznej.

Podczas warsztatu będę chciała pokazać reakcje pacjentów na doświadczenie traumy relacyjnej: na poziomie psychologicznym oraz biologicznym. Zobaczymy jak 4 podstawowe relacje na traumę (fight, flight, freeze, fawn ) wpływają na ukształtowanie schematów poznawczych i relacyjnych oraz z jakimi diagnozami I osi mogą trafiać do nas pacjenci z każdej grupy. Będziemy uczyć się wspierania pacjentów w regulacji emocji (poprzez ciało oraz poprzez umysł), zarówno tych reagujących silnym pobudzeniem jak i reagujących odłączaniem. Warsztat pokaże również jak rozpoznawać wzorce relacyjne, do których zapraszają pacjenci i jak dać im szanse na stworzenie nowych, zdrowszych wzorców relacyjnych.

 I wreszcie będziemy uczyć się przetwarzania doświadczeń traumatycznych koncentrując się na przeżywaniu uczuć w bezpiecznej relacji z terapeutą. Będzie o rodzajach płaczu oraz o tym jak afekty zastępcze maskują uczucia dotyczące przeszłych i aktualnych relacji.

Wszystkie treści będą okraszone opisami przypadków, nagraniami sesji oraz praktyczna nauka konkretnych interwencji terapeutycznych.

Plan warsztatu

Dzień 1

1. Psychodiagnoza reakcji na traumę
2. Etapy i cele  terapii.
3. Identyfikacja poziomu lęku i techniki regulacji napięcia - regulacja poprzez umysł oraz poprzez ciało.
4. Budowanie większej tolerancji afektu

Dzień 2

1. Wzorce relacyjne i mechanizmy obronne stworzone w reakcji na traumę:
   • praca z projekcjami i przeniesieniem, rozszczepieniem, zaprzeczaniem.
   • tworzenie nowych wzorców relacyjnych - uczenie się nowych nawyków
   • praca z krytycznym i wymagającym głosem jako  remedium na chroniczne obwinianie się i wstyd
2. Powiązania miedzy teraźniejszością i przeszłością - praca z wyzwalaczami wspomnień, oddzielanie teraźniejszości od przeszłości

Dzień 3

1. Leczenie poprzez przeżywanie uczuć wobec wszystkich aktorów dramatu pacjenta:

• Sprawca, świadek, obserwator, ratownik - osoby zaangażowane w doświadczenia traumatyczne pacjenta
• nazywanie i mówienie o uczuciach  (angażowanie lewej półkuli mózgu)- rozumienie swoich rekcji emocjonalnych jako reakcji na bodziec
• przeżywanie i doświadczanie uczuć (angażowanie prawej półkuli mózgu)
• afekty zastępcze - złość jako maska smutku, płaczliwość jako maska złości i innych uczuć
• rodzaje i reakcje na płacz.